Carnaval, chocolade en zomer: wat wil een mens nog meer?

Bom Tarde!

Allereerst: HET WORDT 24 GRADEN DEZE WEEK!! Na 4 druilerige weken is er eindelijk beterschap in zicht, woehoe! Mijn sletsen, zonnebril en zomerkledij liggen alvast klaar!

Verder gaat alles hier zijn gewone gangetje: naar school gaan, eten maken, wassen & plassen, nieuwe mensen ontmoeten, erasmusfeestjes, … Ik begin er helemaal aan gewend te raken. 

Het is wel jammer dat er niet zoveel dagactiviteiten meer georganiseerd worden door de erasmusverenigingen hier, dus had ik donderdag samen met een paar anderen zelf een Erasmus dinner georganiseerd voor iedereen die wou komen (lang leve Facebook). We zijn met een groep van ongeveer 15 mensen gaan eten in een typisch Portugees restaurant en het was een succes, al zeg ik het zelf J. Hoewel ik nog steeds geen fan ben van de Portugese keuken (lees: vis, vis, vis, vis en soms eens kip) doe ik m’n uiterste best om soms toch eens iets nieuw te proberen…. Al eindigt mijn keuze toch vaak bij de vertrouwde ‘frango’ (kip). Na het etentje zijn we met een paar nog iets gaan drinken in Bairro Alto en ben ik naar een Nutella-feestje geweest!! ESN organiseerde een party waar pannenkoeken, aardbeien en muffins met Nutella werden uitgedeeld. Dreams come true in Lisbon!  

 Nutellaparty

Nutellaparty met muffins! 

Zaterdag was het dan éindelijk carnaval, en na een hele vrijdag op zoek te zijn geweest naar een kostuum vond ik het resultaat toch geslaagd! Rarara, wie herkent ons?…. (het antwoord staat onderaan dit blogbericht). 

We waren in ieder geval origineel, want ondanks de 100den 'minions', Pipi Langkousen en Minnie Mouses was er niemand verkleed zoals ons! Die gekke Portugezen wouden zelfs met ons op de foto, haha! 

Na 2uur in de gietende regen te wachten, kwamen er uiteindelijk – volledig op het Portugese tempo – dan toch een aantal bussen ons ophalen en arriveerden we rond 21u in Torres Vedras, de stad in Portugal waar carnaval het hardst gevierd wordt. We waren met zo’n 250 verkleede erasmussers en het waren vooral de Brazilianen (uiteraard) die de sfeer maakten met de carnavalliedjes. Na een korte kroegentocht en het eten van mijn eerste ‘Befana’ (een pistolé met een stuk vlees tussen) was er de parade met de carnavalwagens, dansgroepen, reuzen, enz. Het thema was ‘televisie’ en sommige kostuums waren dan ook écht goed gevonden!

Iedereen op straat was verkleed en stond te dansen en te zingen, echt héél grappig om te zien. Daarna ging het feest door op verschillende pleintjes in de stad waar een paar DJ’s plaatjes stonden te draaien. Muziek à la Michel Telo’s “Ai se eu te pego” en Gustavo Lima stond centraal en na een tijdje begon ik me meer op een pensenkermis te voelen dan op een carnaval. Maar het was wel we moeite om eens mee te maken, vooral het feit dat iedereen in de meest hilarische kostuums de meest hilarische dansjes aan’t doen was, op dan ook nog eens hoempapa-muziek. Lachen J. 

Door het slechte weer waren onze hoeden nat en zijn ze uiteindelijk gaan vliegen. Deze foto toont ons alternatief ... 

Na een lange nacht keerden we terug naar huis, alweer op het Portugese tempo: 1,5u later dan gepland. Zondag was dan ook een complete rustdag met wat schoolwerk.

Gisterenavond was ik uitgenodigd bij 2 Vlaamse meisjes die ik hier heb leren kennen, omdat ze chocolade fondue gingen maken! De vriend van één van hen was net aangekomen uit België en had belgische chocolade bij, hmmmm! En dus heb ik de dag gisteren afgesloten met de béste chocolade fondue die ik ooit heb gegeten (gene zwans)!

Ook vandaag stond er schoolwerk op het programma. Aangezien ik een paar dagen geen les had, probeer ik een inhaalmanoeuvreke te doen, maar da’s ni altijd even simpel. Zo sms’te het Deense meisje me om te vragen of ik mee wou voor een theepauze + gebak. JA DEUH! Dus byebye schoolwerk en hello sunshine, pasteis de nata en muffins! En ja mama, ik heb het ook gezond gehouden en heb ne simpele platte water gedronken, no worries J.

Ookal leef ik nu bijna een maand in Lissabon, toch is het nog steeds héél moeilijk om te wennen aan het Portugese ritme. Vooral het late tijdstip voor het dinner, steekt soms echt wel tegen. S’avonds eten ze hier niet om 18u of 19u, maar om 21u en als het kan zelfs 22.30u. De mensen die mij kennen, weten uiteraard dat ik het NOOIT zo lang volhoud zonder eten, dus meestal eet ik toch al iets rond 18u of 19u en heb ik dus eigenlijk 2x dinner. Ik ben blij dat ik voorlopig nog in al mijn broeken pas, en ik hoop dat dit ook zo gaat blijven! J

Até logo!
xxx

P.S.: Ik ben jullie uiteraard het antwoord van ons verkleedpartijtje nog verschuldigd: wij waren verkleed als de 3 goede feeën uit Doornroosje! Aan iedereen die dit juist had proficiat, aan iedereen die dit niet juist had, ook proficiat!