Dorien in Lissabon: Anders dan anders

Olà! (mijn Portugees reikt helaas nog steeds niet verder dan deze standaard-begroeting)

Vorig weekend was het eindelijk zover: ik heb de zee gezien! Meer nog: ik heb op het strand gezeten, in zomerkledij, met sletsen aan én met een ijsje in de hand wegens té warm. Instant-vakantiegevoel!
We hebben er wel wat voor over moeten hebben, maar na een half uur op de metro, 20 minuten stappen en een uur op de bus, zijn we toch in onze missie geslaagd!

Zonsondergang aan het strand met kotgenootjes

Maandagavond heb ik de Portugezen (en andere Erasmussers) laten kennis maken met onze heerlijke Vlaamse keuken op de Benelux-Euronight, georganiseerd door ESN. Samen met 2 Vlaamse en 2 Hollandse meisjes hebben we voor iedereen gekookt in een restaurant. Wel graaf om zo eens in een echte restaurantkeuken te staan, ik voelde mij bijna Jeroen Meus (helaas mis ik de kook-skills).
Op het menu stonden hutsepot, wentelteefjes, boterkoek, chicken nuggets, appelmoes en uiteraard frieten! Oh jee, wat was ik blij met deze lekkere kost. Ik heb denk ik gegeten voor 10! Het was alleszins een geslaagde avond.

Ik ben ondertussen (weeral) een paar dagen ziek geweest – volgens mijn eigen diagnose was het een fameuze keelontsteking – met als gevolg dat ik nu al 2 dagen zonder stem zit. Thee, honing, broccoli, wortelpuree, appelsienen en bananen zijn mijn beste vrienden geworden de laatste dagen! Maar er is beterschap in zicht (want na regen komt zonneschijn, toch?) en morgen ga ik gewoon terug naar school.

Ik heb dus helaas geen spectaculaire weekendverhalen te vertellen. Of toch: bij het uitschudden van mijn lakens door het raam, zijn mijn kussensslopen naar beneden gevallen. Niks erg, laat het nu net zijn dat ik uitkijk op een 6 meter lager liggend terras van een gebouw dat niet bewoond is, waar nooit iemand komt, en waar geen ingang is. Hmm. Gelukkig was ik ziek en heb ik dus 2 dagen de tijd gehad om uit mijn raam te staren en een plan te bedenken. En met resultaat: de oplossing bleek in de verdieping hieronder te liggen. Ff aanbellen bij de dokterspraktijk, een rondleiding krijgen in heel het gebouw et voilà: toen was er een klein achterdeurtje dat uitgaf op het terras.

Tot zover dus het spectaculaire deel van mijn weekend. Om de boel hier een beetje interessant te houden, heb ik besloten om het deze keer anders aan te pakken! En aangezien ik hier meer leef met Italianen dan met Portugezen, bij deze enkele interessante Italiaanse weetjes:

- - Er zijn héél grote verschillen tussen Noord- en Zuid-Italië en soms lijkt het wel alsof het gewoon 2 aparte landen zijn. Zo eten ze bijvoorbeeld in het Zuiden ‘pasta patata’ = pasta met daaronder gekookte aardappelen en een sauske. Van een koolhydratenbom gesproken… In het Noorden kennen ze dit absoluut niet.

- - Zeg nooit zomaar pizza tegen een pizza. De enige goede pizza voor Italianen is die uit Italië of diegene die ze zelf maken en volgens hen kan je dus nergens goede pizza eten in het buitenland.

- - Hetzelfde met kaas. Mozarella is niet hetzelfde als mozarella.

- - Italianen komen altijd te laat. Afspreken om 22u op café? Dat is dan ongeveer om 23u vertrekken op je appartement. Oja, en zeker niet laten weten dat je later zal zijn.

- - Volgens zowat alle Italianen is Berlusconi een oplichter, en de meeste willen zelfs niet over hem praten.

- Italianen eten één keer per dag pasta, en altijd tijdens de lunch. Pasta tijdens het avondeten is absoluut not done. Ze kiezen s’avonds steevast voor sla met groenten en crackers.

- - Stil praten is niet echt hun ding. Ze roepen liever luidkeels naar elkaar met als gevolg dat 20 Italianen samen geluid produceren voor 100 man.

- - Italianen zijn heel vrijgevige en toegankelijke mensen. Al hebben ze op sommige plaatsen in Italië liever geen toeristen en word je er dus snel buiten gekeken in restaurants.

- - Italianen geven zelf toe dat hun Engels heel slecht is (wat nog zacht is uitgedrukt). Volgens hen is het allemaal de schuld van de TV. Want alle Engelstalige series worden gedubd, en dus komen ze amper in aanraking met Engels. Een mogelijk aanvaardbare theorie lijkt me dat, maar als ik naar de kwaliteit van hun Engels kijk, geloof ik niet dat dit de enige reden is.

- - Tot slot: ondanks alle mankementjes zijn het heel vriendelijke mensen en helpen ze je direct waar nodig!

Aan een lijstje met Portugese weetjes wordt gewerkt!

See you next time!
xxx