Olá todos!
Ik begin ondertussen meer en meer ingeburgerd te geraken
hier in Lissabon en de stad voelt steeds ‘minder vreemd’ aan. Ja, ik zou bijna
kunnen zeggen dat ik me geen toerist meer voel en me hier thuis begin te
voelen. Helaas is het enkel maar een gevoel, want zowat alle Portugezen
beginnen nog steeds spontaan in het Engels tegen mij (mensen met blond haar
zijn hier heel zeldzaam precies… ) en ondanks het feit dat ik probeer te doen
alsof ik kan lezen wat er op de verpakkingen staat van de supermarktproducten,
val ik toch geregeld door de mand. Het valt me echter wel op dat ze één voor
één heel vriendelijk en behulpzaam zijn. Als je iets nodig hebt in de winkel
staan ze direct voor je klaar, zonder opdringerig te zijn. Én ja, zelfs Engels
is voor hen geen probleem. Ik ben al blij dat ze beseffen dat hun Portugees
taaltje echt ne warboel is voor ons J.
De enkele Portugese lessen die ik ondertussen heb gekregen,
werpen helaas nog niet veel vruchten af. Ik weet ongeveer hoe de dingen worden
uitgesproken en hoe ik iets moet lezen, maar mensen begrijpen is nog steeds
compleet onmogelijk. Ik heb zelfs de indruk dat mijn Italiaans er beter op
vooruit gaat dan mijn Portugees, met dank aan de duizenden (oké nee, het waren
er 25 maar ze leken met veel meer!) Italianen waarmee ik vrijdag op restaurant
ben geweest. Ciao, Buon Appétitoo, Andiamo, Dolce en No comprendo zijn zowat de
woorden die ik die avond heb leren gebruiken. Vooral de ‘no comprendo’ komt van
pas wanneer mijn Italiaanse vrienden subtiel dreigen over te schakelen van het
Engels naar hun vertrouwde Italiaans … J.
Vorige week leek trouwens wel een compleet Italiaanse week.
Mijn kotgenote Giulia heeft voor ons haar spaghetti Carbonara klaargemaakt, en
donderdag maakte Federica haar bekende Napolitaanse pizza, hmmmmmmm!
Zaterdagavond zijn we met de hele groep Italianen (vrienden,
en vrienden van vrienden, …) naar een absurd Erasmus-feestje geweest in de
Gossip club. De hele avond werden er plastieke opblaasdieren in het publiek
gegooid, rollen toiletpapier afgeschoten en rubberbootjes gebruikt om te pootje
baden in de massa. Echt héél geestig!
Zondag was dan ook een rustdag met wat schoolwerk, thesiswerk en een
koffie-met-gebak-pauze in de namiddag, in één van de vele pastelaria’s hier.
Hoewel ik soms de indruk heb dat het hier écht wel zomer aan’t
worden is, werd ik deze week nog maar eens met mijn neus op de feiten gedrukt
(= regen!). De perfecte huisvrouw in mij had de was en de plas gedaan en omdat
het zo warm was en de zon scheen, besloot ik om een deel van mijn waske buiten
op te hangen aan de wasdraad onder mijn raam (overigens nog een argument dat ik
écht portugees aan’t worden ben). Tijd voor een koffiepauze met een paar
vrienden. En uiteraard, je kan het al raden: ondertussen bereikt een Portugese
stortbui Lissabon en daar ging mijn propere was… maar uiteraard heb ik dat
alweer gefixt J!
Vanaf eind deze week is het ook carnaval en dit wordt hier
blijkbaar heel hard gevierd. Ik ben me met enkele meisjes alvast gaan
inschrijven voor een trip naar het ‘carnaval à la Rio’, namelijk in de stad
Torres, 50km van Lissabon. En het toffe is natuurlijk: we moeten ons verkleden
en kunnen dus deze week volop op zoek gaan naar een gepast kostuum! Het thema
is ‘The world of Television’, dus dat lijkt me alvast niet zo heel moeilijk. Foto’s
volgen ongetwijfeld!
Het schoolwerk begint zich echter stilaan op te stapelen,
waardoor ik mezelf soms moet verplicht om een dag binnen te blijven en alles
bij te werken. Presentaties, essays, teksten, … en o ja, het schijnt dat ik
hier ook nog ergens een thesis moet schrijven… MAAR zoals altijd, zal ook dit
wel weer goed komen J!
I’ll keep you posted!
xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten