Just another day in Lisbon

Olá a todos e feliz valentim!

Met dit regenweer heeft een mens niks beter te doen, dus dan schrijven we nog maar een blogberichtje om jullie te plezieren.

Mijn lessen op school zijn ondertussen gestart, maar het lijkt me toch moeilijker dan ik dacht. Eén van de vakken die ik gekozen heb gaat over de Europese Unie en alle politieke shizzle errond (absoluut niks voor mij dus). Godzijdank wordt er op z’n minst al les gegeven in verstaanbaar Engels, vooral dankzij de Amerikaanse studenten die ook bij mij in de groep zitten (maar iets te hard op gaan in het hele politieke gebeuren en een net iets té uitgesproken mening hebben). Ik weet dus nog niet hoe ik dit ga aanpakken, maar zoals alles hier, zal ook dit zich wel uitwijzen na verloop van tijd.

De Portugese talencursus die ik gisteren voor het eerst kreeg, was gelukkig wél wat interessant en vooral nuttiger. We hebben op één les alle mogelijke Portugese klanken gezien, onszelf leren voorstellen, het alfabet geleerd, … Chamo-me Dorien, sou Belga e sou estudante de Comunicacáo Social. Oké, als je deze zin leest, lijkt het echt héél erg hard op Frans en lijkt Portugees niet zo moeilijk. MAAR. Op één of andere manier spelen die Portugezen het klaar om alles zo averechts uit te spreken en om te vormen dat je gewoon geen enkel woord meer herkend. Zo spreekt iedereen mijn naam hier dus uit als Dorian, geen idee waar ze het halen maar het is waarschijnlijk weer één of ander vreemde regel in hun grammatica.
Oja, wat het obrigado-probleem betreft: Het betekent wel degelijk ‘dankjewel’ (als snap ik niet waarom de kassierster het zegt als ze je wisselgeld geeft, maar soit.). En als je vrouwelijk bent moet je obrigadA zeggen, ben je mannelijk dan is het obrigadO. Je moet er maar op komen J.

Gisteren ben ik met een hoopje Italiaanse erasmussers en een Portugees meisje naar Bairro Alto geweest, de bekendste uitgaansbuurt van Lissabon met héél veel bars/restaurants. Het enige probleem is dat Portugezen hier voor 1u s’nachts blijkbaar niet op café gaan. Ze tafelen vanaf 22u, om dan rond 1u buiten te komen en iets te gaan drinken, om dan pas dààrna naar een club of discotheek te gaan. Ik moet nog fameus wennen aan het ritme, want om 24u ben ik hier elke avond groggy. Maar ondanks alles was het wel een leuke avond en zijn we toch in enkele bars iets gaan drinken.

Vandaag was het eerder een luie dag: was’ke doen (mijn kleren hebben alles overleefd, olé), naar de winkel gaan (ik heb de Lidl ontdekt, olé), schoolpapieren sorteren en paperassen in orde brengen. Ik begin hier ook uit mijn fouten te leren en werk nu met een boodschappenlijstje dat ik professioneel laat vertalen door mijn vriend Google alvorens naar de winkel te vertrekken, zodat ik niet met de foute producten thuis kom. Zo leerde ik vandaag dat ik farinha, azucar en ovos nodig heb om pannenkoeken te bakken deze week!

Voor vanavond staat mijn eerste BBQ van het jaar op het programma, georganiseerd door de Erasmusvereniging. Ik hoop dat ze worsten en hamburgers hebben. En frieten, want dat heb ik hier nog NIET gegeten. Als het dus niet té hard regent en we op een niet-doorweekte manier kunnen aankomen in het restaurant, ga ik dus straks met het Italiaanse meisje van mijn kot naar de BBQ. Let’s hope for the best.

Naast al de culinaire probeerseltjes staat er morgen een échte culinaire trip op ons te wachten: we gaan met ErasmusLifeLisboa naar Sintra (zo’n 30km van Lissabon) om er wat dingen te bezoeken en meer weet ik voorlopig ook niet. Maar aangezien we met een hele groep zijn, zal het nog wel leuk worden!

Até logo!

Dorien
xxx