Olà amigos!
t' Is gebeurd: mijn terugvlucht naar stormachtig België is
geboekt en binnen 7 dagen zal ik (hopelijk veilig) met beide voetjes op
Belgische bodem staan. Langs de ene kant ben ik blij om terug te gaan en
iedereen terug te zien, langs de andere kant kan ik maar niet geloven dat ik
Lissabon zal moeten achterlaten. Ik ben het hier zo gewoon worden (vooral het
weer!!) dat ik het hier toch wel ga missen!
Het besef dat ik hier definitief moet vertrekken is
ondertussen al doorgedrongen en praktische problemen dringen zich uiteraard op.
Dat is in mijn geval: hoe ga ik in hemelsnaam mijn hele voedselvoorraad nog
kunnen opeten? Vijf dozen cornflakes, diepvries vol hamburgers, kipfilets en
ijs, om nog maar te zwijgen van de voorraad chocolade die ik hier heb
ingeslagen (de chocolade was in discount, dus kon ik niet laten liggen). Je
ziet het, er komt wat bij kijken ;-).
Toch heb ik soms het gevoel dat ik al met één voet terug in
België sta. Het bezoek van de voorbije weken en de Vlaamse/Nederlandse vrienden
hier hebben ervoor gezorgd dat ik al terug héél veel Nederlands praat.
Uiteraard gaat dat soms nog gepaard met Engelse woorden die ik er per ongeluk
tussenflans, dus alvast mijn excuses voor het Astrid Bryan-gehalte binnenkort.
Ik heb hier tijdens mijn verblijf trouwens superveel geleerd over de verschillende
talen en ontdekt dat alles wel met alles verwant is. Zo is bijvoorbeeld ‘ananas’
hetzelfde in het Frans, Italiaans, Nederlands, Duits, … Maar toch zeggen we pineapple
hier op kot wanneer we Engels spreken. Beetje onlogisch, toch? Het taaltje dat
we hier spreken is dan ondertussen ook al een mix geworden van Italiaans,
Engels en Frans met soms hilarische uitdrukkingen tot gevolg.
Mijn vertrekt dat nu steeds dichterbij komt, heeft er ook voor
gezorgd dat ik een laatste to-do-lijstje heb gemaakt met de dingen die ik hier
nog zéker wil doen voordat ik de Portugese hoofdstad vaarwel zeg. Een bezoekje
aan Christo Rei aan de andere kant van de Taag was één van die dingen dus
zogezegd, zogedaan. Naast het enorm impressionante beeld is er verder niet zo
heel veel te zien, behalve dan het supermooie uitzicht over heel Lissabon!
Vorige week ben ik ook nog eens naar Belem geweest, dit keer mét goed weer! Het is zo'n cliché, maar alles lijkt écht zoveel mooier als de zon schijnt!
Lunch with a view!
Daarnaast wil ik ook absoluut nog een paar dagen naar het
strand, maar met de tropische temperaturen deze week (37 graden!) gaat dat er
zeker nog inzitten! Gisteren ben ik met 2 Nederlandse meisjes een zwembad gaan
opzoeken ter verfrissing en oh my god: zo’n deugd dat het deed! Ik denk da’k
nog nooit zo blij ben geweest voor een zwembadje.
Naast de kleine keuken-flaters van in het begin, nemen mijn
Erasmus-blunders hier ondertussen wel abnormale proporties aan. Een paar dagen
geleden ontdekte ik dat ik al 4 maanden al mijn kleren was met enkel
wasverzachter, haha! En het strafste is dat ik dat ‘waspoeder’ had aangeraden
bij mijn andere kotgenoten omdat het zo lekker ruikt. Hét bewijs dat ik nog
steeds de verpakkingen niet kan lezen :D. Bovendien ontdekte ik deze week pas
samen met een kotgenote de reden waarom onze supermarkt vaak niet alles meer
heeft wat we nodig hebben: alles wordt aangevuld op zondag! Enfin, ik heb dan
toch één keer kunnen genieten van een volle supermarkt met verse producten J .
Ik heb ondertussen ook mijn punten van alle examens gekregen
en whoepwhoep: alles erdoor! Als nu ook mijn nog thesis een beetje meezit, ben
ik binnen dit en enkele maanden officieel afgestudeerd!
De komende dagen zullen best nog wel druk worden, omdat ik
nog met heel wat mensen wil afspreken en we waarschijnlijk ook een klein
afscheidsfeestje organiseren voor een flatmate en mezelf volgende week. Maar
uiteraard lezen jullie dat hier dan wel!
Beijinhos! xxx
Mijn favoriete miradouro
Geen opmerkingen:
Een reactie posten